silindirik taşlama

taşlama: taşlama temel malzeme işleme proseslerindendir.taşlama terimi genellikle belirli bir geometriye sahip takım şekline dönüştürülmüş veya serbest halde bulunan sert,köşeli aşındırıcı partikül veya tane yığınları ile metal işleme prosesini kastetmektedir.partiküller üzerindeki küçük kesici uçlar talaş oluşumunu sağlar.uygulama işlemine göre taşlama işlemi aşağıdaki gibi sınıflandırılabilir;

1) yüzey taşlama:

2) silindirik taşlama:

3)

4) iç taşlama:

5) düzlemsel bir iş parçasının tüm genişliği bardak şekilli diskin halkası yüzey bitimi tarafından taşlanabilir: bu yöntem yüzey frezelemeye benzemektedir.küçük parçalar kenar taşlama olarak da adlandırılan yöntemle silindirik disklerin alın yüzeyleri üzerinde taşlanabilirler.

6) basit geometrik yüzeylerin yanı sıra yiv ve dişli gibi girift kısımların

belirli bir proses geometrisi için deforme olmayan talaş kalınlığı ve kesme boyu artan kesme derinliği ve besleme hızı ve azalan disk hızı ile birlikte artmaktadır.

taşlama prosesleri deforme olmayan talaş kalınlığına göre aşağıdaki şekilde sınıflandırılabilir;

a) hassas taşlama: geçmişte taşlama işlemlerinin çoğu toleransları iyileştirmek ve yüzey kalitesini arttırmak için yapılırdı.hassas taşlamada deforme olmayan talaş kalınlığı küçük ve spesifik enerji gereksinimi yüksektir.proses bazen sabit besleme yerine sabit kuvvet uygulaması ile kontrol edilir.

b) kaba taşlama: günümüzde taşlama malzeme işlemine ve şekillendirme prosesi haline gelmiştir.diskler yeniden ağız hazırlamaya gerek duylmadan kırılmış aşındırıcı tozları ortamdan uzaklaştıracak ve aşırı sürtünmeyi önleyecek şekilde dizayn edilirler.

c) sürünme beslemeli taşlama:

diğer taşlama metodlarıhonlama prosesi yüzey bitirme amacıyla kullanılan ve parçaların iç ve dış yüzeylerinin bütününün işlenmesini sağlayan bir talaşlı işlem yöntemidir.broşlama ile açılan deliklerin yüzey bitirmesi ve nihai boyutların verilmesi bu yöntemle sağlanır.ayrıca kesici takımların izleri dalgalanmalar ve küçük geometrik bozukluklar da bu yöntemle giderilebilmektedir.kesme hızı taşlama operasyonundakinden çok daha düşüktür.malzeme kaldırma miktarı 0.1mm veyq daha küçüktür.honlama kesici bir takımın yüzey bitirmesinde olduğu gibi zaman zaman el ile yapılmasına rağmen genellikle özel bir aparat ile gerçekleştirilir.honlama çoğu kez otomobil silindirleri gibi silindirik iç yüzeyler üzerinde yapılır.honlama taşları hon başlığına iş parçasına karşılık gelecek şekilde bağlanır ve taşlar işlenecek yüzeye düşük miktarda kontrollü bir basınç uygularlar.hon başlıklarının hareketleri iş parçası yüzeyinin klavuzluk ettiği delikteki yüzen şamandıralarla kontrol edilir.

taşlama işleminde (şekil 2.5) kesme hareketi, takımın (taşın) dönmesi ile oluşur. ilerleme ve yardımcı hareketleri, takım veya parça, veya her ikisi tarafından yapılabilir. taşlama silindirik (a) ve satıh (düzlem) (c) olmak üzere iki gruba ayrılır (şekil 2.5). satıh taşlamanın : alın ve çevresel; silindirik taşlamanın: punta arası (a), puntasız ve iç     taşlama (b) gibi çeşitleri vardır.
yukarıda açıklanan işleme yöntemleri özetlenirse: tornalama, frezeleme ve delme işlemlerinde kesme hareketi döner; planya-vargellemede ise doğrusal harekettir.
ayrıca tornalama, frezeleme ve delme işlemlerinde kesme hareketi ile i-lerleme hareketi aynı zamanda yapılır. planyalama-vargelleme işlemlerde ise, kesme hareketi bittikten sonra ilerleme hareketi yapılır. bu bakımdan birinci gruba giren tornalama, frezeleme ve delme işlemleri ikinci grubu oluşturaran planyalama-vargelleme işlemlerinden daha prodüktiftir. lama ile, silindirik (iç ve dış), konik, düz ve eğik düzlemsel yüzeyler, vida. dişli çarklar ve diğer profilli elemanlar işlenir.

esasen talaş kaldırma işlemlerinde kesme hareketinin takıma veya parçaya verilmesi, belirli yüzey şekillerinin işlenmesi ile ilgilidir. genellikle imal c-dilcn parçalar çok çeşittir. bununla beraber bu parçalar teorik olarak dönel ve dönel olmayan (prizmatik) olmak üzere iki gruba ayrılabilir. genelde dönel elemanların (şekil 2.6 a) yüzeyleri tornalama: prizmatik elemanların (şekil 2.6 b) yüzeyleri frezeleme veya planya-vargcllcmc ile işlenir. vida. dişli çarkların dişleri, kamalı mil ve göbekler gibi elemanları kapsayan profilli yüzeyler yukarıda açıklanan talaş kaldırma yöntemleri ile işlenebilir. buna göre vidalar tornalama (şekil 2.7 a,b) veya frezeleme (şekil 2.7 c); dişli çarkların dişleri ise planyalama (şekil 2.7 d) veya azdırma denilen frezeleme (şekil 2.7 e) ile açılır. yukardaki şekillerde v-kesme hareketini, u-parça eksenine veya işlenen yüzeye paralel olan ilerleme hareketini, z-parça eksenine veya işlenen yüzeye dik olan ilerleme hareketini temsil eder, kesik çizgilerle yardımcı hareketler gösterilmiştir.

.

a. talaşkaldırma işlemi, takım ile parça arasındaki izafi hareketlerin bir sonucudur. takım ile parça arasında kesme (veya ana), ilerleme (veya a-vans) ve yardımcı (veya ayar) olmak üzere üç türlü hareket vardır. kesme hareketi esas talaş kaldırma hareketidir. ilerleme hareketi, parçanın uzunluğu veya genişliği boyunca belirli bir kısmının işlenmesini sağlayan harekettir. yardımcı hareketler ise, takımın parçaya yaklaşma hareketi, ilerleme hareketi bittikten sonra takımın başlangıç noktasına geri getirme gibi çeşitli ayar hareketlerini kapsar. genellikle kesme hareketi dönme veya doğrusal, ilerleme ve yardımcı hareketler ise doğrusal hareketlerdir. bu hareketlerin parça veya takım tarafından yapılması, çeşitli talaş kaldırma yöntemlerini meydana getirir. bu bakımdan: tornalama, frezeleme, delme, planyalama-vargellern.e ve taşlama olmak üzere esasen beş talaş kaldırma yöntemleri vardır. aynca bu yöntemlere dayanan vida açma, diş açma ve broşlama gibi türemiş yöntemler de vardır.